มะขามเป็นอีกไอเดียที่ปลูกทำแนวรั้วได้ดี และยังสามารถเก็บยอดข ายได้อีกด้วย คุณยายคนหนึ่งที่อายุใกล้ 80 ปี คุณมะเดื่อจะใช้ถนนสายนี้ไป – กลับ โรงเรียนทุกวัน ไร่ของคุณยายจะมี ” รั้วต้นมะขาม ” เตี้ย ๆ ปลูกขนานไปกับถนน
รั้วมะขามเตี้ย ๆ นี้ คุณมะเดื่อเห็นมานานนับสิบปีแล้ว ยามเย็น หลังโรงเรียนเลิก คุณมะเดื่อผ่านมาทางนี้ มักจะเห็นคุณยาย มาก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ที่รั้วมะขาม เพื่อเก็บใบอ่อน ๆ ของมันใส่ในถังพลาสติกของคุณยาย เสมอ ๆ
คุณมะเดื่อกับคุณยาย คุ้นเคยกันดี บางครั้งคุณมะเดื่อก็จะแวะทักทายกับ คุณยาย คุณยายจะเก็บใบอ่อน ๆ ของมะขามเอาไปข ายที่ตลาดสดเทศบาล คุณยายจะมีผักพื้่นบ้าน เช่น ผักบุ้ง ตำลึง ไปวางขายด้วยเสมอ
คุณยายเล่าให้ฟังว่า คุณยายเก็บมะขามเปรี้ยว ที่เรียกว่า มะขามกระดาน แกะ เอาเนื้อไปทำอาหาร แล้วเอาเมล็ดมาปลูกไว้เป็นแนวรั้วนับสิบปีแล้ว เก็บใบ อ่อนข ายได้ตลอดปี ยิ่งหน้าฝน ยิ่งมีใบอ่อนแตกมาก ใบมะขามอ่อนข ายดี
ช่วงนี้ข ายกิโลกรัมละ 15 บาท วันหนึ่ง ๆ ก็เก็บได้ประมาณ กิโลกว่า ๆ
มะขามต้นแคระแกร็น ไม่โตเพราะถูกเด็ดใบอ่อนตลอด จึงเก็บใบอ่อนได้ง่าย รั้วมะขามของคุณยาย เป็นทั้งรั้ว เป็นทั้งอาหาร อีกทั้งยังเป็นร ายได้อีกด้วย
คุณยาย ทำให้คุณมะเดื่อนึกไปถึงวันหนึ่งที่ผู้ใหญ่บ้านคนหนึ่งไปที่บ้านของ คุณมะเดื่อ แล้วเปรย ๆ ว่า ” ทางอำเภอ มีนโยบายให้ทุกหมู่บ้านจัดทำ โครงการเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอ เพียง ไม่รู้จะทำอะไรดี ว่าจะให้ชาวบ้านปลูก ผักกันทุ กครัวเรือนดี ไหม ” สิ่งหนึ่งที่คิดว่ายังไม่กระจ่างสำหรับชาวบ้านก็คือ…” การทำความเข้าใจ
เข้าถึงหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง” ของพ่อหลวง ทั้ง ๆ ที่หลักปรัชญานี้ น่าที่จะเป็นหลักพื้นฐานในชีวิตของคนไทย จนกลายเป็นวิถีชีวิตของคน ไทย ทุก ๆคน โดยเฉพาะผู้นำของชุมชน
แต่ถ้าหากจะถามคุณยายเจ้าของรั้วมะขามว่าเข้าใจเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง หรือไม่ ท่านก็คงจะไม่เข้าใจ หรือไม่ทราบด้วยซ้ำ แต่…หากถามท่าน เกี่ยวกับรั้วมะขามนี้
ท่านคงคุยให้เราฟังได้ทั้งวันด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุข ว่า ท่านได้อะไรจากรั้ว มะขามของท่านนี้บ้าง พอเพียงคือความสุข
