การหาแหล่งน้ำบาดาลด้วยเทคนิคธรรมชาติ แบบภูมิปัญญาชาวบ้าน ทำง่ายกว่าที่คิดเครื่องมือตรวจหาน้ำใต้ดิน ซึ่งหลายคนมองว่าเป็นเรื่องยากในการทำเครื่องมือตรวจหาน้ำใต้ดินได้ แต่มี อาจารย์ กมล พรหมมาก
ได้ทดลองทำเครื่องมือตรวจหาน้ำใต้ดิน แบบภูมิปัญญาชาวบ้าน โดยใช้วิธีเทคนิคแบบธรรมชาติ ซึ่งหลายๆท่านสามารถทำเองได้และใช้ได้ผลจริง
เครื่องมือการหาน้ำบาดาลหน้าแล้งโดยวิธีแบบภูมิปัญญาชาวบ้าน
1 กระบอกไม้ไผ่ยาวประมาณ 6 เซนติมเตร (ทำเป็นด้ามจับ) จำนวน 2 ท่อน
2 ลวดทองแดงหรือลวดธรรมดา ที่เป็นสื่อนำไฟฟ้ายาวประมาณ 54 เซนติเมตร จำนวน 2 เส้น (ทำเป็นเครื่องมือในการสำรวจหาตาน้ำ)
วิธีทำ : ให้เรานำลวดทองแดง หรือลวดธรรมดา เสียบลงไปในกระบอกไม้ไผ่ที่เตรียมไว้ทำเป็นด้ามจับ จากนั้นก็ดัดลวดให้ตั้งฉาก 90 องศากับด้ามจับทั้งสองอัน นำไปตรวจหาตาน้ำโดยการถืออุปกรณ์ทั้งสองแนบลำตัว
หันปลายลวดให้ชี้ออกไปด้านหน้า จับอุปกรณ์ทั้งสองด้วยมือแต่ละข้าง ให้ปลายลวดตั้งฉากกับลำตัว และให้ลวดทั้งสองเส้นขนานกัน จากนั้นให้เราเดินสำรวจไปเรื่อยๆ ในระหว่างเดินสำรวจถ้าปลายลวดทั้งสองสวิงเข้าหากัน
(เป็นรูปกากบาท) แสดงว่าใต้ผิวดินบริเวณนั้นเป็นสายน้ำบาดาล หรือเป็นตาน้ำนั่นเองครับ หากมีน้ำอยู่ใต้ดิน ปลายเหล็กทั้ง 2 อันจะวิ่งเข้าหากัน เหมือนมีแม่เหล็กดูด และถ้าเดินพ้นน้ำจะไม่มีแรงดูด
อุปกรณ์นี้เค้าเรียกกันง่ายๆว่าลวดดาวซิงจึงเป็นเหมือนตัวขยายพลังงาน หรือเป็นเสาอากาศที่ได้รับคลื่นพลังงานจากวัตถุแต่คนที่ไม่เชื่อแย้งว่า ดาวซิงเป็นเรื่องไร้สาระ พวกดาวเซอร์ที่ว่าเก่งๆ ก็เพียงแต่ฟลุคบ่อยๆ หรืออาจมีสัญชาตญาณ หรือความรู้บางอย่างที่ช่วยให้รู้ได้ว่าตรงไหนน่าจะมีน้ำ แร่ธาตุ หรืออะไรก็ตามที่กำลังมองหาอยู่
อย่างไรก็ดี สำหรับคนที่เป็นกลาง ทั้งสองฝ่ายต่างไม่มีข้อพิสูจน์ที่จะสนับสนุนคำอธิบายของตัวเองด้วยกันทั้งคู่ แต่วิธีนี้ก็เป็นวิธีการหาแหล่งน้ำบาดาลที่ใช้กันมาตั้งแต่คนรุ่นก่อน และ สามารถหาแหล่งน้ำบาดาลเจอ
เครื่องมือตรวจหาน้ำใต้ดิน โดย อ.กมล พรหมมาก สามอาชีพ เพื่อมนุษยชาติการหาน้ำบาดาลหน้าแล้งโดยวิธีเทคนิคธรรมชาติ
ใช้เหล็กกลม 1/4″ (2หุน)ยาว65ซม. ดัดเป็นฉาก 20*45ซม. 2อัน ด้าน 20ซม.เป็นมือจับ 45ซม.ชี้ไปข้างหน้า ขนานข้างลำตัว ข้างละอันระดับเอว จับเหล็กด้าน 20ซม.ไว้หลวมๆ ตั้งมือขึ้นเหมือนกำมือ ชี้เหล็กไปข้างหน้าทั้ง 2อัน
ขนานกันแล้วเดินไปตามบริเวณที่ต้องการเจาะบ่อ หากมีน้ำอยู่ใต้ดิน ปลายเหล็กทั้ง 2อันจะวิ่งเข้าหากัน เหมือนมีแม่เหล็กดูด และถ้าเดินพ้นน้ำจะไม่มีแรงดูด ผมได้ทดลองแล้วได้ผลดีมาก
การหาตาน้ำ แบบภูมิปัญญาชาวบ้าน – ลวดเดาว์ซิง Dowsing Rod การหาตาน้ำแบบภูมิปัญญาชาวบ้านที่ใช้ได้ผล ใช้เหล็กทองแดง ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 4-5 มม. ยาวประมาณ 60 ซม. งอเป็นรูป L 2 อัน ถอดรองเท้าจับแล้วเดินช้า
ตรงไหนมีตาน้ำ เหล็กจะวิ่งเข้าหากัน คนโบราณมีศิลปศาสตร์ในการค้นหาน้ำใต้ดิน กรุสมบัติที่ถูกฝัง หรือกระทั่งคนหาย ด้วยกลวิธีเสี่ยงทาย โดยใช้อุปกรณ์พื้นๆ ที่หาได้ทั่วไป กลเม็ดเคล็ดลับที่ว่า
ไม่มีคำไทย จึงขอเรียกตามฝรั่งว่า ดาวซิง (dowsing) และคนที่ทำแบบนี้ก็เรียกว่า ดาวเซอร์ (dowser)
อุปกรณ์ดาวซิงจึงเป็นเหมือนตัวขยายพลังงาน หรือเป็นเสาอากาศที่ได้รับคลื่นพลังงานจากวัตถุ
แต่คนที่ไม่เชื่อแย้งว่า ดาวซิงเป็นเรื่องไร้สาระ พวกดาวเซอร์ที่ว่าเก่งๆ ก็เพียงแต่ฟลุคบ่อยๆ หรืออาจมีสัญชาตญาณ หรือความรู้บางอย่างที่ช่วยให้รู้ได้ว่าตรงไหนน่าจะมีน้ำ แร่ธาตุ หรืออะไรก็ตามที่กำลังมองหาอยู่อย่างไรก็ดี
สำหรับคนที่เป็นกลาง ทั้งสองฝ่ายต่างไม่มีข้อพิสูจน์ที่จะสนับสนุนคำอธิบายของตัวเองด้วยกันทั้งคู่ อย่างไรก็ดี ว่ากันว่าอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ เชื่อว่าดาวซิงเป็นของจริง มีการอ้างคำพูดของเขาที่ว่า “ผมรู้ดีว่านักวิทยาศาสตร์จำนวนมาก มองเรื่องดาวซิงเหมือนที่มองโหราศาสตร์
คือเป็นไสยศาสตร์โบราณแขนงหนึ่ง แต่ผมคิดว่าเป็นทัศนะที่ไม่ถูกต้อง แท่งดาวซิงเป็นเครื่องมือที่แสดงถึงปฏิกิริยาระหว่างระบบประสาทของมนุษย์ ต่อปัจจัยบางอย่างที่เรายังไม่รู้จักกันในเวลานี้”
ดาวเซอร์ชื่อดัง ใครๆ ก็สามารถเสี่ยงทายหาสิ่งของ หรือ dowse ด้วยวิธีนี้ได้ พวกดาวเซอร์ที่เก่งๆ บอกว่า มนุษย์ทุกคนล้วนมีความสามารถนี้อยู่ในตัวเช่นเดียวกับพลังจิต และเช่นเดียวกับการใช้พลังจิต ยิ่งฝึกฝนก็จะยิ่งเก่งอย่างไรก็ดี มีหลายคนที่เก่งเป็นพิเศษ เช่น
– เอ็มมี คิตมานน์ ลูกสาวของดาวเซอร์ผู้หนึ่ง เป็นดาวเซอร์ที่มีชื่อเสียงที่สุดในเยอรมนี กรณีที่โด่งดังที่สุดคือ เมื่อครั้งที่เธอค้นหาแหล่งพุน้ำแร่ของหมู่บ้าน Tegernsee ได้อย่างแม่นยำ การขุดเจาะก่อนหน้านั้นหลายครั้งเจอแต่น้ำที่มีกำมะถันเจือปนสูง แต่เธอสามารถบอกระดับความลึกของน้ำพุที่มีไอโอดีนสูงได้ถูกต้อง
– ในฝรั่งเศสเมื่อศตวรรษที่ 17 ฌาก ไอมัก แวร์เนย์ ช่างสลักหิน สามารถใช้วิธีดาวซิงค้นหาอาชญากรได้สำเร็จ เขาสามารถใช้แท่งดาวซิงของเขาช่วยทางการจับกุมฆาตกรได้หลายหน
– เดือนธันวาคม 1992 นายและคุณนายแอนเดอร์กับเบอริธ ลินด์เกรน ออกไปล่าสัตว์กับเพื่อนๆ แล้วจู่ๆ สุนัขตัวหนึ่งของพวกเขาก็วิ่งหายลับไป สองสามวันต่อมา พวกเขาไปขอความช่วยเหลือจากดาวเซอร์คนหนึ่งคือ ลีฟ แอนเดอร์สัน
แอนเดอร์สันอาศัยเทคนิคดาวซิงนำคณะล่าสัตว์ไปยังทะเลสาบเล็กๆ แห่งหนึ่ง ปรากฏว่าเจอเจ้าสุนัขตัวนั้นนอนตายอยู่ที่นั่น ซึ่งเข้าใจว่ามันคงตกลงไปในน้ำ เพราะผิวน้ำแข็งบริเวณนั้นบางมากเป็นวิธีที่ทุกๆคนสามารถทำเองได้ และสามารถใช้ได้ผลจริง เก็บน้ำไว้ใช้ตอนหน้าแล้ง ไปลองทำกันดูนะ ได้ผลยังไงก็บอกแอดฯได้
ขอบคุณที่มาจาก kaset-lifestyle.com ,http://masrimok.com/4748
