กลับมาพบเจอกันอีกแล้ว ก่อนอื่นแอดมินและทีมงานเพจแบบบ้านเกษตรกับธรรมะ ก็ขอขอบคุณที่ท่านผู้อ่านยังคงติดตามผลงานของเรามาตลอด เราจะคอยสรรหานำเสนอเรื่องราวดีๆ ให้ความใจโลงใ
จและมีประโยชน์แก่แฟนเพจทั้งหลายให้ท่านได้อ่านเรื่อยๆนะคะ ก่อนที่เราจะไปอ่านเรื่องราวในวันนี้ แอดมินและทางทีมงานขออวยพรให้ท่านแฟนเพจมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตด้วยนะคะ
แม่จ๋า…ทำไม? แม่ไม่ค่อยมีเพื่อนเลย
ลูกหมาเอ่ยถามด้วยความสงสัย พอเราโตขึ้น คนที่รักเราจะน้อยลงเหรอ…
ลูกหม า ถามแม่ว่า…“พอเราโตขึ้นคนที่รักเราจะน้อยลงเหรอ”
แม่หม าเลยตอบว่า…“ไม่หรอกจ๊ะ…ลูก!”
“เมื่อเราโตขึ้น เราจะเหลือแค่คนที่รักเรา จริงๆ ต่างหาก”
“เราจะมากที่คุณภาพ ไม่ได้มากที่จำนวu”
“เวลาจะคัดสรร คนที่เหมาะสม ไว้กับเรา”
“ถ้าเป็นมิตร ก็จะเป็นมิตรที่มีคุณภาพ
และรักเรามาก พอๆกับที่เรารักเขาด้วย”
“ถ้าเป็นศั ต รูที่เหลือ ก็จะเป็นศั ต รู ที่จะเป็นแรงผลักดันให้เราต่อสู้ สู้เพื่อ ที่จะก้าวเดินหน้าต่อไปให้ดี”
ลูกหม าถามแม่ต่อว่า… “แล้วถ้าวันหนึ่ง หนูโตพอที่จะเลือกทางเดินเองได้
แม่จะไม่ทิ้งหนูไปไหนใช่ไหม?” แม่หมา ตอบว่า…“เมื่อวันหนึ่งหนูเลือก ทางเดินได้เอง แม่ก็ยังจะคอยอยู่ข้างๆ หนูเหมือนเดิม แต่…เมื่อหนูโตขึ้น หนู ต้องหาใครสักคน มาเดินข้างกายแม่ก็จะถอยมาวิ่งข้างหลัง”“แต่ยังคงเฝ้ามองหนูจนวันหนึ่งที่แม่วิ่งไม่ไหว”
“แม่ก็จะหยุด แล้วมองดูเดินหนูต่อไป หรือจนวันหนึ่งที่แม่ต้องจากไป” “แม่ก็ยังจะวิ่งอยู่ในใจของหนูตลอดกาล” ชีวิตคือการก้าวเดินไปข้างหน้า แต่หนูจงจำไว้ ว่า…การก้าวไปจะมีคุณค่าเราจะต้องไม่ลืม คนข้างหน้าข้างๆหรือแม้แต่ข้างหลัง
เพราะนั่นคือ พ ลั งทั้งหมดที่คอยผลักดันหนู ให้ก้าวไปพร้อมกับพลังของตัวหนูเอง
ยิ่งโต…ยิ่งเดินลำพังมากขึ้น
ยิ่งสูงขึ้น…ยิ่งรู้ว่าคนที่เดินร่วมทางมากับเรา
ค่อยๆห ายไปทีละคนๆ ที่สุด เราจึงพบว่า… เพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิตเราก็คือ…“ตัวเราเอง” จงแยกให้ออก “ระหว่างมิตรภาพ กับ ผลประโยชน์” ต่อให้เป็นคนโปรดปราน
“พอหมดผลประโยชน์ เขาก็ไม่เอา” สิ่งงที่ห าย ากที่สุด ก็คือความจริงใจนี่แหละ.. น้ำทะเลอาจทำให้รอยเท้าของเราจางห ายไป
แต่น้ำทะเลไม่อาจทำให้เราลืมว่า เรามาจากไหนและมากับใครหรอกนะ แม่หมา ตอบ… และยิ้มให้กับลูกหม า ด้วยความรักที่เต็มเปี่ยมล้น ด้วยความเอ็นดู
ลูกหมา… ไม่ตอบอะไร ได้แต่เดินช้าลง ? แม่หม าสงสัยจึงถามว่า…“ทำไมเดินช้าจัง”
ลูกหม า ส่งยิ้มหวานไป ก่อนตอบไปว่า… “ก็หนูอย ากมีเวลา เดินกับแม่นานๆ ไง”
ขอขอบคุณ B i t c o re t e ch เรียบเรียงโดย เพจแบบบ้านเกษตรกับธรรมะ
